Bevroren zeepbellen fotograferen

Hoe fotografeer je bevroren zeepbellen?

Nu de astronomische winter is begonnen, kunnen we verwachten dat we met koude weersomstandigheden te maken krijgen. Een leuk en uitdagend klusje is dan om bevroren zeepbellen te gaan fotograferen. Het leuke is dat elke bel weer anders bevriest en elke foto anders kan uitpakken. Voordat je hiermee aan de slag kunt gaan, zijn er wel een aantal randvoorwaarden. Carla Voort geeft je tips om beslagen ten ijs te komen.

Voorwaarden waaraan voldaan moet worden:

• • Het moet koud genoeg zijn, bijvoorbeeld -6 graden of nog kouder.
  • Het moet windstil zijn, anders knappen de bellen direct kapot.
  • Je hebt een koude ondergrond nodig.
  • Je hebt voldoende licht nodig, dus bv als de zon net opgekomen is: dan is er genoeg licht en is het bovendien vaak op zijn koudst.

Wat heb je nodig:

• Bellenblaas of een sopje van afwasmiddel (zonder citroen) met gekookt water.
• Een scheutje glycerine of glycerol of wat suiker hierin doen. Het voordeel hiervan is dat de zeepbellen wat dikker worden en niet zo snel knappen, maar er is ook een nadeel: dit mengsel bevriest minder gauw en je hebt dus een nóg lagere temperatuur nodig.
• Voor het blazen van de bel heb ik een rietje gebruikt.
• Een camera met zoomlens, macrolens of bv prime lens 50 mm.
• Een doek om de zeepbellen van je handen en de camera weg te poetsen.

Blaas niet van te grote hoogte

Ik heb verwarmd(!) bellenblaas met een scheutje glycerine gebruikt. Met een rietje heb ik de bellen geblazen op een beschutte plek. Kleinere bellen knappen minder gauw. Het is lastig om de bel te laten landen zonder dat hij voordien kapot gaat, dus blaas niet van grote hoogte, maar vlak aan het oppervlak waar de bel moet landen. Ik heb in onze tuin op de tuintafel bellen laten landen, maar ook op het dak van de auto. Ik heb steeds uit de hand gefotografeerd, maar je kan ook een statief gebruiken, dan kun je de ISO mooi laag houden.

Belichten ‘naar rechts’

En dan begint het wachten en kijken wat er voor mooie patronen op de bel ontstaan. Het is heel leuk om te zien dat elke bel anders bevriest en dat de patronen “omhoog kruipen” op de bel. Maak vooral veel foto’s: niet alleen een compleet bevroren bel, maar ook een half bevroren bel geeft vaak een mooi effect. Je kunt één bel fotograferen, maar ook een setje bellen bij elkaar is leuk. Omdat zowel de bel als de achtergrond meestal heel licht van kleur zijn, is het een goed idee om te belichten op rechts: dus bv een stop overbelichten. Je kunt dit zien op je histogram. Weet je niet hoe een histogram werkt? Lees dan de blog hierover van Marion Aaldring.

Spelen met diafragma

Het is een beetje spelen met het diafragma. Als je de achtergrond mooi wazig wilt hebben, mag het diafragmagetal niet te hoog worden, maar als het diafragmagetal te laag is, krijg je de bel niet van voor tot achter scherp. Het hangt dus een beetje af van jouw camera en jouw objectief welke instellingen het beste passen.

Voor een ijziger tint: koelere kleurtemperatuur

Tot slot: Tegen de tijd dat je zelf bijna bevroren bent, heb je waarschijnlijk een heleboel foto’s gemaakt en wordt het tijd voor de nabewerking. Speel wat met het contrast en de uitsnede.

Om de foto’s nog wat ijziger eruit te laten zien, heb ik af en toe de kleuren iets koeler gemaakt of de foto omgezet naar zwart-wit.

Heb vooral geduld met het fotograferen van bevroren bellen; gewoon veel blijven oefenen en…..volgend jaar wordt het gewoon weer winter 😉!

Ik hoop dat ik jullie  warm heb gemaakt voor deze koude uitdaging. Veel plezier!

Filmpje: hoe snel bevriest de bel?

Naar aanleiding van de blog van Carla Voort, stuurde Stefanie van Dijk ons dit filmpje. Stefanie laat in het filmpje zien in welk tempo de zeepbel bevriest, nadat ze hem geblazen heeft. In eerste instantie lijkt het langzaam te gaan, maar als de zeepbel eenmaal aan het bevriezen is, gaat het heel snel. Voor je het weet is de bel ‘dichtgevroren’. De waarschuwing van Stafanie is dan ook: “Wacht niet te lang met fotograferen.”