Na een tijdje grijpt Yolanda in

“Wat doe je als je in Coronatijd de vakantie thuis viert en toch even wat anders wilt? Ik ging op zoek naar een weekend in Nederland waarin ik met fotografie bezig kon zijn. Zo kwam ik terecht bij fotografie-reizen.nl die net een extra weekend Drenthe aan hun programma hadden toegevoegd.

In dit weekend stond de landschapsfotografie centraal. Een thema waar ik weinig mee doe. Juist daarom is het leuk om hier een weekend intensief mee bezig te zijn. Ook loop ik al een tijdje met een set filters rond waar ik nauwelijks wat mee gedaan heb. Dit weekend zijn ze volop in gebruik geweest en heb ik veel geleerd over hun toepasbaarheid.

De omgeving was prachtig met de paarse heidevelden. Alleen het weer was een wisselend succes. Na een stukje theorie gingen we de hei op om het geleerde in praktijk te brengen. Het bleek nog knap lastig om een goede compositie met de wow-factor te vinden. Deze vrijdag was het prachtig weer. Eigenlijk was het te mooi. Waar we bij de zonsondergang hoopten op mooie wolkenpartijen en een bijzonder kleurenspel, kregen we een strakblauwe lucht. Het felle zonlicht zorgde voor frustraties omdat het, zelfs met verloopfilters, lastig leek om de zonsondergang in combinatie met de bloeiende heide goed op de foto te krijgen. Overal leek de voorgrond zwart. Thuis bleek het allemaal nogal mee te vallen en was de heide weer eenvoudig op te halen.

Zaterdag moesten we vroeg uit de veren voor de zonsopkomst. De lessen over het filtergebruik bij de zonsondergang konden we nu weer toepassen. En het werkte…we konden nu zowel de zonsopkomst als de heide goed vastleggen. Er waren nu ook wat wolken die de lucht kleur gaven en soms ook dramatisch lijnenspel opleverden. Want dat was ook een les: zelfs in de natuur moet je op zoek naar de lijnen.

In de ochtend maakten we een wandeling onder begeleiding van een lokale natuurgids die veel wist te vertellen over de markante bomen, struiken en de verschillende soorten heide die de omgeving nog bijzonderder maakten. Ondertussen was de groep druk bezig om alles zo goed mogelijk vast te leggen. Helaas kwam net iets te vroeg een korte maar hevige hoosbui dus werd snel alle apparatuur in veiligheid gebracht.

Na de lunch was het tijd voor de eerste fotobespreking. Dat is toch altijd spannend, zeker als blijkt dat mijn foto’s als eerste aan de beurt zijn. Met de tips die gegeven worden kunnen we weer vooruit. Aansluitend gaan we er nog even naar Oudemolen waar we de keuze hebben om op zoek te gaan naar de ooievaars of de molen te fotograferen. Ik koos voor de ooievaars en dus gingen we onder begeleiding van Patrick het veld in waar ze vaak te vinden zijn; maar nu niet. Na een tijdje kwamen er een paar in de buurt maar al snel gingen ze richting de molen.

’s Avonds gaan we op een andere locatie, aan het water opnieuw proberen de zonsondergang te fotograferen. Het wordt een geweldige avond: indrukwekkende wolkenpartijen, jakobsladders, prachtige kleuren en de reflectie in het water. Maar zondagmorgen hoor ik het al als de wekker gaat. Het regent. Geen fotografeerbare zonsopkomst vandaag. We kunnen ons nog een keer omdraaien.

Deze ochtend gaan we het hunebed van Tynaarlo fotograferen. Na een tijdje grijpt Yolanda in. Zoals we bezig zijn zullen we de wow-factor nooit in onze foto’s krijgen. We moeten dichterbij komen en een lager standpunt innemen. En ja… het verschil is duidelijk zichtbaar. We gaan ook nog even aan de creatieve fotografie door bij een langere sluitertijd de camera te bewegen. Hier ga ik nog even mee verder als we bij het hotel nog even de heide oplopen. Het levert leuke effecten op.

Het weekend sluiten we af met een groepsfoto. Als we net allemaal staan, komt er weer een buitje, maar dat mag de pret niet drukken. Er volgt nog een fotobespreking, wat laatste tips en dan het afscheid. Yolanda en Patrick bedankt voor jullie begeleiding, inspiratie en geduld. Het was een geweldig leuk en leerzaam weekend in deze bijzondere tijd van afstand en mondkapjes.”

Lees ook alle andere fotoverhalen van deelnemers aan onze fotoreizen.