Vliegen en fotograferen met een drone

Fotograferen en filmen met een drone – deel 1

Lijkt het jou ook zo gaaf om foto’s en filmbeelden te maken vanuit de lucht? Met een drone bekijk je de wereld vanuit een heel andere perspectief. Ton Drijfhamer trekt er regelmatig op uit om met zijn drone te vliegen en te fotograferen. Als jij ook prachtige opnamen vanuit de lucht wilt maken, lees dan deze blog.

Wat geweldig

Sinds oktober 2018 ben ik de trotse eigenaar van een drone en na elke vlucht word ik weer een stukje enthousiaster. Nog steeds. Wat een geweldig apparaat is het! En wat is het leuk en bijzonder om te kunnen vliegen! Ik ben en blijf onder de indruk van dit stukje techniek.

Ik vlieg met een DJI Mavic 2 Pro, die ik vanaf dag één “Pilgrim I” heb gedoopt.

Dat ik destijds voor dit type heb gekozen kwam door de Hasselblad camera die deze drone heeft. Omdat de prioriteit van het dronevliegen voor mij niet bij het vliegen ligt maar bij de fotografie was een goede camera een absolute must. Tot op de dag van vandaag ben ik nog steeds blij dat ik die keuze heb gemaakt. Wist je trouwens dat wij ook dronereizen naar Terschelling en Corfu aanbieden?

Negatieve aandacht

Drone vliegen wordt omgeven door allerlei restricties, regelgeving en vooral dingen die niet mogen. Dat is alleen maar goed, maar deze blog gaat daar niet over. Ik ga het niet hebben over de wet- en regelgeving die om drones heen hangt. En het zal ook niet over privacy-dingen gaan. Niet omdat ik er niets over weet, maar simpelweg omdat ik het over fotografie en over mijn ervaringen met het vliegen, wil hebben.

Voordat ik het daarover ga hebben, wil ik dit toch nog even kwijt. Iets wat mij heel erg is opgevallen (of eigenlijk tegengevallen) tijdens het vliegen is de reactie van voorbijgangers/nieuwsgierigen. Drones trekken de aandacht en dat is ook heel logisch. Het lawaai en het toch nog steeds bijzondere fenomeen van een onbemand vliegend object, maakt voorbijgangers nou eenmaal nieuwsgierig. En als er dan ook nog een camera onderaan hangt…. dan voelt men zich al snel bekeken. Negen van de tien keer dat iemand mij aanspreekt terwijl ik aan het vliegen ben, is het eerste dat gezegd wordt iets zoals: “Dat mag hier niet hè? Privacy!”.

Ik ga niet in discussie met zo’n alwetend iemand. In plaats daarvan laat ik hem of haar praten, reageer beleefd, haal ondertussen mijn drone terug en wacht rustig af tot ik weer alleen ben. In het uiterste geval pak ik in en vertrek. De verbanden tussen “drone”, “privacy” en “mag niet” moeten blijkbaar snel worden gelegd en vooral geuit.

Wat opvalt is dat dat vooral in Nederland gebeurt. Reacties in het buitenland, en dan met name in Groot Brittannië tijdens onze fotoreis Schotland zijn heel anders, veel positiever en vooral ook beschaafder.

En nu vliegen!

Maar dat allemaal terzijde. Gelukkig tref ik ook vaak helemaal niemand tijdens het vliegen en dat komt simpelweg omdat ik het liefst vlieg boven uitgestrekte gebieden, ver van de bebouwde kommen. Hoe ziet een vlucht er nou normaal gesproken uit, wat gebeurt er allemaal en wat komt er nou bij kijken. Ik neem je mee op een rondvlucht!

Voordat ik ergens buiten sta, klaar om op te stijgen, is er al veel gebeurd. Dat geldt overigens niet alleen voor mijn drone fotografie, maar ook voor mijn normale landschapsfotografie. In beide gevallen ga ik goed voorbereid op pad. Alle apparatuur, zoals accu’s, controller en telefoon zijn allemaal volledig opgeladen en alles is voorzien van de meest recente software.

Regen

Ik herinner me nog goed dat ik eens prachtige beelden aan het maken was van een regenbui die over de akkers trok. Totdat ik me realiseerde dat die bui toch echt wel mijn kant op kwam. En snel ook. Wat nu? Ik vloog een kleine kilometer verderop. Er was maar één oplossing: Overschakelen naar de sportmodus en met een snelheid van 70km/u terugvliegen. Tijdens de laatste meters van de landing brak de bui los. Net op tijd.

Ready for take off

Terug naar de voorbereiding. Maximaal enkele uren voor vertrek check ik nog of er recente firmware updates zijn vrijgegeven. Dat is namelijk iets dat met grote regelmaat gebeurt en ik wil niet verrast worden met de melding dat er nog een firmware update gedownload en geïnstalleerd moet worden.

Sta ik eenmaal op de plek van bestemming en heb ik geconstateerd dat er gevlogen kan worden, dan zoek ik een open plek waar ik mijn landing pad uitvouw en op de grond bevestig. Ik gebruik zo’n landing pad om te voorkomen dat er tijdens start en landing vuil en stof in de drone geblazen wordt. Sta ik op een verharde weg, dan is de kans groot dat ik de landing pad niet gebruik. Gemak dient de mens.

Ik koppel mijn telefoon in de controller en schakel de controller in via de app DJI GO 4. Mijn cockpit is nu klaar voor gebruik.

De drone wordt uitgeklapt en alle vleugels worden geïnspecteerd op oneffenheden. Uiteraard haal ik het beschermpkapje van de camera. Vervolgens plaats ik Pilgrim I in het midden van mijn landing pad en schakel het in. Die volgorde van inschakelen is belangrijk.

Eerst de controller en pas daarna de drone. Als eerst de drone wordt ingeschakeld, zou de kans bestaan dat deze door een storing of wat dan ook er zelfstandig en ongecontroleerd vandoor gaat. Op zoek naar de plek waar de laatste keer geland is bijvoorbeeld. Dat maak ik liever niet mee. De kans dat het gebeurt is uiteraard klein, maar ik wil het risico niet lopen.

Alles is ingeschakeld en na enkele vertrouwd klinkende piepjes zie ik dat er verbinding is gelegd tussen de controller en de drone. Alles staat nu op groen en het moment is daar om de lucht in te gaan.

Take off!

Door de linker stick omhoog te duwen, zorg ik ervoor dat het toerental van de inmiddels al stationair draaiende motoren omhoog gaat en de drone verticaal opstijgt. Op een hoogte van 5 a 7 meter laat ik hem even hangen.

Door dat te doen (en vaak laat ik de camera ook nog even loodrecht naar beneden kijken, recht boven de landing pad) wordt de GPS positie nauwkeurig vastgelegd. Dat maakt straks een zogenaamde ‘precision landing’ mogelijk. Dat is een landing waarbij Pilgrim I helemaal op de auto pilot keurig op de landing pad zal landen.

Een ander voordeel van het even laten hangen van de drone is dat de batterij de mogelijkheid heeft om op te warmen. Met name in koude omstandigheden komt dat het vliegen en de vliegduur ten goede. Je wilt immers niet meemaken dat de batterij door de kou plotseling uitvalt. Standaard bij temperaturen onder 15 C wordt hierover al een waarschuwing gegeven op de controller. Even warmdraaien dus. OK, positie bepaald, de accu is warm. Daar gaat’ ie dan. Hoger, hoger en voorwaarts!

Al snel zie ik de horizon verbreden op mijn telefoonscherm en begin ik te zoeken naar geschikte composities. Vanaf dit punt is het bijna weer net als gewoon fotograferen. Composities zoeken, de juiste instellingen bepalen (sluitertijd/diafragma/ISO), focussen en afdrukken.

Wil je meer weten over het vliegen en fotograferen met een drone? Lees dan ook deel 2 van mijn verhaal over dronefotografie.

Workshop fotograferen met en drone

Ben je ook geïnteresseerd in drones en wil je er meer van weten? Neem dan eens contact op via Fotografiereizen.nl. Onze dronepiloot vertelt je er in een 1 op 1 workshop graag meer over. De beginselen van het vliegen kan gedemonstreerd worden en zelf kun je ook een testvlucht maken. Ook kunnen we gevorderden verder helpen in hun droneskills op zowel fotografie- als videografiegebied. Vaste data voor zo’n workshop zijn niet gepland, daarvoor is het te weersafhankelijk. De privéworkshop duurt zo’n 3 uur. Bekijk de workshop drone fotografie.

Wordt vervolgd…..